Uczmy się od Natury

Pamietajmy o tych, którzy odeszli...


Na dzisiejszy dzień proponuję temat - Uczmy się od Natury.

Artykuł, który proponuję do rozważenia, zaczerpnęłam z czasopisma Wegetariański Świat.
http://www.wegetarianski.pl/
To moje od lat ulubione czasopismo, szkoda, że nie można go zakupić w USA. Na szczęście, moja mama wysyła mi go regularnie.

A to interesujący wywiad z doktor Czesławą Kamińską-Komańską, która jest witarianką i leczy metodami naturalnymi.

Pani doktor zajmuje się naturalnym leczeniem od lat. Opracowała własne metody diagnozowania pacjentów posługując się analizą mineralną włosów. Jako środki lecznicze zaleca odpowiednio skomponowaną zdrową dietę, a w przypadku niedomagań organizmu stosuje dobrane przez siebie lecznicze mieszanki z ziół.
Uważa, że żołądek nie jest śmietnikiem do którego można wrzucić wszystko, a także, że najważniejsza jest równowaga w organizmie. Można ją osiągnąć i utrzymać poprzez stosowanie właściwie dobranych przypraw i ziół.
Za najzdrowszy pokarm uważa surowe owoce i warzywa. Temperatura niszczy wiele potrzebnych witamin i minerałów, białka podlegają denaturacji i nie są już dostępne dla organizmu. Dlatego należy jeść "żywy" pokarm, a nie "martwy", no i pamiętać o przyprawach.
W swoim osobistym rozwoju zatrzymała się na witarianizmie.
Żartując - ale jest w tym wielka "dawka" prawdy mówi - żeby uważać, aby nie paść ofiarą błędu drukarskiego i autorytetu.

http://www.wegetarianski.pl/podstrona/czytnik.php?dzial=odzywianie&artykul=30

Mały fragment z wywiadu....jak dr Czesława doszła do witarianizmu...

- Ta dieta mi bardzo służy. Człowiek ewolucyjnie jest przecież owocożerny. Nasz przewód pokarmowy najbardziej zbliżony jest anatomicznie do przewodu pokarmowego małp owocożernych. Jest zaprogramowany na odżywianie się owocami. Stało się jednak tak, że w odległych dziejowo czasach, ludzie rozpoczęli swój exodus z miejsc ciepłych, dających owocowe pożywienie przez cały rok, do miejsc chłodnych, takich jak na przykład nasza Europa, gdzie owoce występują tylko przez pewną część roku. Gdy zabrakło owoców, człowiek zaczął przystosowywać inne dostępne mu produkty. Ale, tak naprawdę, dopiero zdobycie umiejętności korzystania z ognia pozwoliło ludziom na korzystanie z innych pokarmów, które wcześniej na surowo były niejadalne. I tak człowiek zaczął odżywiać się niezgodnie ze swoim gatunkiem.
Należy uczyć się od Natury. Zwierzęta przebywające na wolności jedzą zawsze zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Nie mieszają pokarmów, na ogół jedzą monotematycznie - cały czas ten sam rodzaj pokarmu i nie martwią się o niedobory żywieniowe, jedzą wcale nie tak dużo w porównaniu ze swoją wagą ciała i nie tak często i regularnie. Jedzą intuicyjnie wybierając taki pokarm, jaki przygotowała dla nich Matka-Natura. Człowiek jedzący zdrowy pokarm, nie mieszający zbytnio składników również po pewnym czasie nabiera intuicji, co jadać, aby organizm funkcjonował w zdrowiu.

Całość wywiadu tutaj:
http://www.wegetarianski.pl/podstrona/czytnik.php?dzial=odzywianie&artykul=30

Żyć bardziej po ludzku.

Twoi Zmarli Żyją

W tych dniach wszędzie widzi się ludzi

pielęgnujących groby na cmentarzach.

To dobrze, jeśli w tych dniach wspominamy

naszych zmarłych z czułością.

Ale czasem Zaduszki stają się

czystym interesem,

współzawodnictwem o najpiękniejszy grób,

gdy żyjący pragną się nawet na cmentarzu

wzajemnie prześcignąć.

Nie nieś kwiatów na groby

tylko dlatego, że robi to sąsiadka, że robi to każdy.

Zatrzymaj się sercem, duszą
przy grobie swoich zmarłych, zamyślony i milczący.
Uwierz, że Twoi zmarli żyją!
Wtedy będziesz mógł z nimi rozmawiać.
Wtedy nie będziesz stać pod ciemnym murem
z sercem pełnym żalu,
może zrozpaczony, w niemej złości.
Twoi zmarli żyją w obecności Boga! Czekają na Twoje przyjście.
Bo ty także jesteś już w drodze do grobu.
Nie wiesz tylko, jak długa jest jeszcze ta droga.


Pomyśl o tym przez chwilę
i naucz się przy grobie swoich zmarłych:
Żyć bardziej po ludzku!


Tak pisze Phil Bosmans - flamandzki pisarz i kapłan, nazywany Przyjacielem Ludzi.

W kolorze śliwkowym.

Dzisiejszy dzień to DZIEŃ W KOLORZE ŚLIWKOWYM

 Przygotowałam soczek, który nazwałam -

Jesień w Kolorze Śliwkowym

Skład:

3 śliwki
1/2 szklanki ciemnego winogrona
1 jabłko duże
1/2 cytryny
kawałek imbiru
troszkę cynamonu

(można dodać troszkę wody mineralnej - nie musi być)

Soczek ten ma działanie moczopędne, więc jest naturalnym lekiem na przeczyszczenie układu moczowego i nerek. Dzięki temu pomaga wyeliminować toksyny z ciała, oczyszcza krew i nasze serce lepiej pracuje.
W połączeniu z imbirem i cynamonem ma wpływ na obniżenie złego cholesterolu, poprawia krążenie, wzmacnia system immunologiczny, co ma ogromnie znaczenie w zapobieganiu chorobom. O tej porze roku, gdy grypy, przeziębienia, kaszel panoszą się wokół nas, szczególnie potrzebujemy wzmocnić nasz organizm.

Śliwkowy Szejk....
(zmiksowane: 2 banany, 2 śliwki, namoczone czarne rodzynki, woda, cynamon)

DZIEŃ W KOLORZE ŚLIWKOWYM

Po czerni jeżyny
Po liściu kaliny
- Jesień, jesień już
Po ciszy na stawie
Po krzyku żurawi
- Jesień, jesień już
Po astrach, po ostach
To widać, to proste że
- Jesień, jesień już


Ach, ten dzień w kolorze śliwkowym!
- Berberysu i głogu ma smak...

Ta piękna piosenka i ciepły głos Leszka Długosza wprowadzi nas w romantyczny nastrój jesieni.
Popijąc soczek "Jesień w Kolorze Śliwkowym" posłuchajmy jak śpiewa Leszek Dlugosz i rozkoszujmy się pięknem Złotej Polskiej Jesieni. Tutaj na tej pięknej jesiennej stronie:
http://strony.aster.pl/mira1/poezja-jesien/kawierzy1/dlugosz.html

Śliwki to owoce późnego lata i jesieni. Wykorzystajmy je teraz w postaci surowej - najbardziej wartościowej. A kto może sobie ususzyć, to w zimowej porze będzie mógł dalej delektować się promieniami letniego słońca ukrytymi w śliwce.
Dawniej ludzie suszyli śliwki, jabłka, gruszki robiąc zapasy na zimę. Dzisiaj możemy suszone owoce kupić o każdej porze roku, lecz tylko własne susze są naprawdę wolne od 'dodatków'.

Zamknięta w śliwkach energia słońca, zapachy imbiru i cynamonu,  piękne kolory fioletu sliwek, a także ciepły, romantyczny głos Leszka Długosza niech wprowadzą nas w świetny humor na cały dzisiejszy OWOCOWY DZIEŃ.

DZIEŃ W KOLORZE ŚLIWKOWYM!

Choroba naszych czasów - PYCHA

Lubię wiersze Phila Bosmansa, są jak promienie słońca, mogące oświetlić ciemne strony życia dzięki "odrobinie szkła", przez którą przebłyskuje Miłość.







PYCHA

Jedną z największych chorób naszych czasów
jest prastara ludzka pycha.
Zarozumiałość, wyniosłość, arogancja
nie pozwalają dostrzec własnych ograniczeń i słabości,
zaakceptować ich i z nimi żyć.
Człowiek wypiera się swej małości i chowa ją
za fasadą chełpliwości,
rozdmuchanej potęgi, luksusu na pokaz.


Ze swej słabości i niewierności
czyni teorię, ideologię,
cały światopogląd.
Ponieważ nie jest w stanie żyć tak, jak myśli,
wpada na pomysł, by myśleć tak, jak żyje.
Pycha usprawiedliwiana jest kłamstwami.


Cenię bardzo ludzi,
którzy znają swoje słabości i ograniczenia
i tym samym potrafią być wyrozumiali.
Cenię bardzo ludzi, którzy wiedzą,
że nie wiedzą wszystkiego i przyznają się do tego.
Nie lubię ludzi zarozumiałych,
bo nie są to nigdy ludzie dobrzy,
a napewno nie będą nigdy dobrymi przyjaciółmi.

Tak pisze Phil Bosmans - flamandzki pisarz i kapłan, nazywany Przyjacielem Ludzi.

Ile człowiek powinien jadać?

Zazwyczaj, po przestawieniu się na dietę zbliżoną do roślinnej, jadamy tak wielkie ilości pożywienia, o jakich wcześniej nam się nawet nie śniło i często bywamy głodni. Wówczas zastanawiamy się: jeść, czy nie jeść tak dużo?

Nawet zdrowym pożywieniem można się przejeść. W żołądku, dla prawidłowego jego funkcjonowania, powinna zawsze być jakaś rezerwa. Lepiej jadać mniej i częściej. I jeść wtedy, gdy się jest głodnym. Człowiek odżywiający się zdrowo i mający czyste, nie zamulone jelita, powinien dziennie jadać tyle, ile mieści się w jego dwóch garściach. Mężczyzna ma większe garście, więc powinien jadać więcej, kobiety mniej. Ale - co ważne - jest to „norma" dla osób, które dłuższy już czas są na zdrowej diecie. Gdy trawienie jest prawidłowe, jelita są czyste, a kosmki jelitowe działają sprawnie, wówczas możemy jeść mało i tylko 2 razy dziennie i jest to całkowicie wystarczające. Jest to także bardzo korzystne dla zdrowia i wpływa na długowieczność osoby w ten sposób się odżywiającej, bowiem organizm nie zmaga się codziennie z dużą ilością pożywienia, które musi zagospodarować, a w większości wydalić. Nie obciąża też nadmiernie organów wewnętrznych - trzustki, wątroby, śledziony itp., które dłużej mogą sprawować swoje funkcje.

Natomiast w czasie przestawiania się na zdrową dietę, na początku, powinno się jadać znacznie częściej, nawet -jeśli jest to konieczne - kilkanaście razy dziennie. Nie dopuszczać do powstawania uczucia dotkliwego głodu. Do trawienia surowych pokarmów potrzebna jest zdrowa śledziona, wątroba, czyste jelita, trzustka. Jeśli tego na początku nie ma, to zanim zdrowa dieta odbuduje prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego i współuczestniczących w procesie trawienia organów, powinniśmy jadać więcej i częściej.
Dla przykładu: przeciętny Amerykanin jada tyle w ciągu swojego życia, co 100 Hindusów, a więc przeciętny Amerykanin przejada się aż 100-krotnie. Gdy rodzimy się mamy odpowiednią ilość soków trawiennych, odpowiednio przystosowane stawy do funkcjonowania przez tyle i tyle lat, odpowiednią ilość hormonów i niestety bardzo rabunkowo z tego korzystamy. Przez to skracamy życie, które mogłoby trwać 150, 200, a może nawet więcej lat?
 Jadać powinno się nie później jak o godzinie 19, bowiem potem przewód pokarmowy przestaje pracować i jeżeli coś zjemy to energia zamiast iść do tych narządów, które w tym czasie są aktywne, niestety musi zostać w przewodzie pokarmowym.

Moc wewnętrzna...

Zajrzyj do swego serca...

Byłeś już choć raz w swoim wnętrzu?

Zajrzałeś choć raz do swego serca?

Jeśli ciągle żyjesz tylko na pokaz

i ważne są dla ciebie jedynie pozory,

wygląd zewnętrzny i dobra opinia,

to twoje szczęście uczepionie jest na wahadle powierzchowności.

Jesteś dziś szczęśliwy, a jutro nieszczęśliwy,

dziś w dobrym humorze, a jutro zupełnie przybity.


Zajrzyj do swego serca, uczyń coś dla swego wnętrza,
dla wnętrza swego serca.

(Phil Bosmans)


**********************
Joahim M Werdin mówi o Mocy Wewnętrznej:




Strona Joahima M Werdina:
http://niejedzenie.info/index.html

Lecznicze właściwości IMBIRU.

Woń i ciepło Imbiru


Ponieważ jesień to pora infekcji, katarów, reumatycznych bóli,

wybrałam na dzisiaj Imbir  jako super dodatek do soków czy szejków, a zarazem super lekarstwo, lecz bez skutków ubocznych.
Prawie do każdego soku czy szejku można dodawać imbir. Trzeba jednak uważać, aby specyficzny, ostry smak imbiru nie zepsuł smaku soku. Dadajmy go w takiej ilości jaka nam odpowiada, raczej niezbyt dużo.

Przez wieki, imbir był używany przez lekarzy medycyny chińskiej i tradycyjnych uzdrowicieli indyjskich i japońskich, w leczeniu wielu schorzeń, jak np. wymioty i nudności, przewlekły kaszel, poranne mdłości, problemy przewodu pokarmowego i dolegliwości migrenowe. Imbir był również stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i kości. Jednak Medycyna Zachodnia dopiero od niedawna zaczęła poważnie studiować właściwości lecznicze imbiru.
Wiele ostatnich badań wykazało, że właśnie imbir może zastąpić Aspirynę i inne środki przeciwbólowe np. pomocny jest w łagodzeniu  bólu mięśni czy w chorobach zwyrodnieniowych stawów.

Polubiłam imbir i gości on u mnie prawie codziennie.
Oprócz właściwości odmładzających, stymulujących energię i smakowych, imbir stymuluje metabolizm i wspomaga utratę masy ciała. Imbir także poprawia krążenie krwi i wzmacnia odporność organizmu.
Jesienna pora to pora na wprowadzenie na dobre do naszej kuchni Imbiru.

Sok  na dzisiejszy dzień  nazwałam -
 Woń i ciepło imbiru

kawałek świeżego imbiru (wg. smaku)
2 szklanki ananasa
2-3 śliwki

Ciepło imbiru poprawia krążenie przez rozszerzanie naczyń krwionośnych i pomaga obniżyć poziom cholesterolu. Z ananasem i śliwkami, sok ten wspomaga pracę płuc i może pomóc złagodzić kaszel, przekrwienie, a nawet astmę. Imbir rozpala ogień trawienny, a enzymy w ananasie ułatwiają przyswajanie składników odżywczych.

Najlepiej upewnić się, czy ananas jest dojrzały. Jeśli jest bardziej kwaśny niż słodki, to nie jest jeszcze dojrzały i nie ma smaku, jaki ma dojrzały ananas. Kwasy w niedojrzałym ananasie mogą powodować uszkodzenie zębów i pięką w usta.
Wszystkie owoce najlepsze są, gdy są dojrzałe.

Szejk z imbirem:

kawałek imbiru
2 banany
3-4 śliwki
woda mineralna (do odpowiadającej nam gęstości)


Photo - Wikipedia

Świadomość funkcji i piękna naszego ciała.

Jako istoty ludzkie, otrzymaliśmy cudowny dar. Tym darem jest nasze ciało, które zaopatrzone jest we wspaniały umysł i duchowe wnętrze. Dzięki nim możemy fizycznie kontaktować się z tą piękną planetą, jaką zamieszkujemy.
Nasza zdolność widzenia, słyszenia, smakowania, czucia, pozwala nam przekazywać informacje odebrane przez te zmysły do naszego umysłu, do naszego wnętrza, dzięki czemu możemy uczyć się, wzrastać i w końcu przekształcać się.

Nasze ciało służy nam każdego dnia jak najlepiej, czy sobie z tego zdajemy sprawę, czy nie. Np. cud oddychania - oddychając, napełniamy się energią życiową, nawet nie myśląc o tym. Oddychanie to złożony system, dzięki któremu nasze ciało nie tylko funkcjonuje, ale także odnawia się. Wiemy, że co siedem lat, nasze ciało odnawia się na poziome komórkowym.
 To wielki, cudowny dar! Dobrze jest o tym pomyśleć i wykorzystać tą zdolność w leczeniu różnych, nawet poważnych schorzeń oraz urazów fizycznych i emocjonalnych.
Nasze ciało posiada wspaniałe zdolności adaptacyjne, dzięki którym jesteśmy w stanie żyć w warunkach daleko odbiegających od normy.
Nawet bez spania i jedzenia, nasze ciało potrafi funkcjonować jakiś okres czasu. Nasze ciało to dobrze zgrana drużyna - jeśli jakiś organ przestaje funkcjonować, inne narządy zaczynają przejmować jego pracę.
Szanujmy nasze ciało i korzystajmy z jego zdolności w prawidłowy sposób.
Pamiętajmy -
Ciało, Umysł i Duch to Jedność.

Zapraszam do Ewy -( http://surowadieta.blogspot.com/ ) na cudowne Rozmowy z Ciałem:

"Ciało jest twoją ziemią, jesteś w niej zakorzeniony. Świadomość jest drzewem twojego ciała. Myśli są jak owoce. Medytacja jak kwiaty. Ale zakorzeniony jesteś w swoim ciele, ono wspiera ciebie i wszystko co robisz. Kochasz, ciało cię wspiera. Nienawidzisz, ciało cię wspiera. W miłości, w gniewie, w nienawiści - ciało zawsze cię wspiera. Jesteś w nim zakorzeniony, ono cię odżywia. Kiedy zaczniesz rozumieć, kim jesteś, ciało także cię wesprze. Ciało jest twoim przyjacielem, nie przeciwnikiem. Słuchaj jego języka, odczytaj jego znaczenie i krok po kroku zagłebiając się w księgę swojego ciała, przewracaj kartki, a poznasz całą tajemnicę życia."
OSHO - ” Równowaga ciała i umysłu”

Czy kiedykolwiek rozmawiałeś ze swoim ciałem? Godzinami rozmawiasz z ludźmi, często z przymusu, słuchasz nudnych monologów, bo nie wypada odmówić, przytakujesz, mówisz rzeczy w które nie wierzysz, partycypujesz w nudnych konwersacjach, otoczony ideami sprzecznymi z twoim priorytetami, prawisz ludziom komplementy, choć często wymuszone by sprawić im przyjemność lub ich nie zranić. Dniami i nocami prowadzisz rozmowy sam z sobą, bijesz się z własnymi myślami, tymi pozytywnymi, i tymi negatywnymi. Karcisz się w myślach za wszelkie przewinienia, ubolewasz nad porażkami nie do poprawienia, płaczesz w myślach , cieszysz się i krzyczysz. Rozmawiasz z sobą i rozmawiasz z innymi....
czy kiedykolwiek rozmawiałeś ze swoim ciałem?

Czytaj dalej  u Ewy.  Naprawdę Warto:
http://surowadieta.blogspot.com/2010/10/rozmowy-z-ciaem.html

i polecam gorąco Przekaz Miłości:
http://www.youtube.com/watch?v=ZK6j_4ZRm3E


(Illustration by Arthur Rackham (1867 - 1939) to Richard Wagner's Das Rheingold. - Wikipedia)