I oto teraz, na ową przywarę Klaudiusza, która przez wieki budziła obrzydzenie, należałoby spojrzeć zupełnie inaczej. Okazuje się, że postępował słusznie. Z katarem nie należy walczyć. Oczywiście nos należy wycierać, ale nie wolno kataru hamować lekami lub dopuszczać, by wydzielina z zatok spływała do gardła.
Katar nie jest chorobą, lecz pierwszym (pozytywnym) objawem walki organizmu z przeziębieniem, walki poprzez pozbywanie się chorobotwróczych wirusów.
Gdy tę eliminację uniemożliwiamy (np. poprzez zakraplanie nosa środkami tamującymi jej wypływanie), lub gdy wydzielina spływa do przelyku (uwaga - zawarte w niej toksyny uszkadzają nerki !), nie pozwalamy organizmowi na samodzielną walkę z infekcją. Katar - czyli jej objawy - znika, ale choroba rozwija sie dalej, o czym świadczy pojawiający się ból gardła, łamanie w kościach, dreszcze, gorączka, lub pozostaje utajony i wywołać może bardziej przykre skutki.
Podobnie jest z poceniem się ( także z tak nie lubianymi przez panie zlewnymi potami w okresie klimakterium), z wypryskami, trądzikiem itd. Sa to korzystne dla zdrowia sposoby oczyszczania się organizmu poprzez skórę. Nie należy z nimi walczyć "zewnętrznie", czyli za pomocą maści, płynów, ale usunąć przyczynę - zmienić dietę, ograniczyć stresy, regularnie ćwiczyć, przebywać więcej na świeżym powietrzu, wczesniej kłaść sie spać, po prostu poprawić jakość życia.
Pamiętajcie - walka z objawami choroby nie ma sensu. Jeśli nie pozwalamy jej "wyjść na zewnątrz", będzie rozwijała się nadal, zacznie atakować narządy wewnętrzne, najpierw skrycie, potem jawnie, ale już w stadium zaawansowanym.
Rację ma homeopatia, przestrzegająć przed tzw. wędrówką choroby.
źródlo: Szaman - Nina Grela, autorka książki " Małe Cuda Codzienności"
Tutaj mozna zakupić "Małe Cuda Codzienności":
http://www.dobreksiazki.pl/b7099-male-cuda-codziennosci.htm